- αχνίζω
- αχνίζω, άχνισα βλ. πίν. 33
Τα ρήματα της νέας ελληνικής. 2013.
Τα ρήματα της νέας ελληνικής. 2013.
αχνίζω — (I) 1. γίνομαι αχνός, ωχρός 2. χάνω το χρώμα μου, ξεθωριάζω 3. γίνομαι ισχνός, αδυνατίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. < επίθ. αχνός]. (II) 1. βγάζω αχνό 2. θερμαίνω ή ψήνω κάτι στον αχνό 3. εκθέτω στην επίδραση του αχνού (κυρίως για θεραπευτικούς λόγους,… … Dictionary of Greek
αχνίζω — ισα 1. αμτβ., βγάζω ατμό: Το νερό άρχισε ν αχνίζει. 2. εκθέτω κάτι στην επίδραση του ατμού: Το φαγητό να το αχνίσεις μονάχα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Α α — (άλφα) το πρώτο γράμμα τού ελληνικού αλφαβήτου. Το α ως πρόθεμα 1. στερητικό δηλώνει έλλειψη, στέρηση και γενικά το αντίθετο από ό,τι δηλώνει το β συνθετικό. Εμφανίζεται με τις εξής μορφές: α / ἀ αρχ. νεοελλ. προ συμφώνου, π.χ. ά γνωστος, ά κακος … Dictionary of Greek
άχνα — (I) η 1. αχνός, ατμός 2. ελαφριά πνοή, αναπνοή 3. φρ. «δεν βγάζω άχνα» δεν μιλάω καθόλου, σωπαίνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < αχνίζω(ΙΙ), με υποχωρητικό σχηματισμό (πρβλ. λαχτάρα < λαχταρίζω, μαγάρα < μαγαρίζω, φοβέρα < φοβερίζω κ.ά.)]. (II) ἄχνα, η… … Dictionary of Greek
ατμίζω — (AM ἀτμίζω) αναδίδω ατμό, αχνίζω αρχ. εξατμίζομαι. [ΕΤΥΜΟΛ. < ατμός ή < ατμίς] … Dictionary of Greek
ατμιώ — ἀτμιῶ ( άω) (Α) [ατμός] αναδίδω ατμούς, αχνίζω … Dictionary of Greek
αχνί — το κοίλωμα στον τοίχο στάβλου ή ξύλινο κατασκεύασμα όπου τοποθετείται η τροφή για τα ζώα, φάτνη. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. παχνί έχει σχηματιστεί από έναν αμάρτυρο τ. *παθνίον, υποκορ. τού αρχ. πάθνη, άλλο τ. τού φάτνη* με τις εξής μεταβολές: *παθνίον >… … Dictionary of Greek
αχνιστός — ή, ό [αχνίζω (II)] 1. αυτός που αχνίζει, που βγάζει ατμό 2. ζεστός, κουτός 3. ψημένος στον αχνό … Dictionary of Greek
αχνός — (I) ο 1. το πολύ ψιλό αλεύρι 2. το πολύ λεπτό λινό 3. η γύρη των λουλουδιών. [ΕΤΥΜΟΛ. < ουσ. άχνη, με επίδραση του αχνός (II) «ατμός»]. (II) ο 1. ατμός από φαγητό ή υγρό που βράζει 2. άχνα, αναπνοή. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. αχνός (II) προήλθε από το αρχ … Dictionary of Greek
κάπνα — και καπνιά, η ο καπνός, η αιθάλη («άνοιξε τα παράθυρα γιατί είχε γεμίσει κάπνα το δωμάτιο»). [ΕΤΥΜΟΛ. < καπνίζω, με υποχωρητικό σχηματισμό, πρβλ. άχνα < αχνίζω (II), λαχτάρα < λαχταρώ] … Dictionary of Greek